پلی پروپیلن یکی از پلاستیک های همه منظوره و پر مصرف دنیا میباشد که برای اولین بار در دهه 1950 در مقیاس ازمایشگاهی،از پلیمریزاسیون مونومر پروپیلن به روش زیگلر-ناتا با ساختار n(CH2CH(CH3)–) تولید شد و در سال 1954 میلادی تولید آن به صورت صنعتی آغاز شد.
پلی پروپیلن از لحاظ نظم فضایی به سه ساختار زیر تقسیم بندی می شود:
- ایزوتاکتیک (ipp) : دراین ساختار گروه های متیل در یک طرف زنجیره اصلی قرار دارند.
- سیندیوتاکتیک (spp): دراین ساختار گروه های متیل به صورت یک در میان در بالا و پایین زنجیره اصلی قرار گرفته اند.
- اتاکتیک (app): دراین ساختار گروه های متیل به صورت اتفاقی در دو طرف زنجیره اصلی قرار دارند.
با توجه به اینکه تنها در آرایش ایزوتاکتیک مولکول های پلیمری اجازه فشرده شدن در ساختار کریستالی را دارند و در دو نوع آرایش دیگر بعلت بزرگی گروه متیل امکان بهم فشردگی و تشکیل ساختار کریستال وجود ندارد، پلی پروپیلن صنعتی معمولا از نوع ایزوتاکتیک است.
ویژگی های پلی پروپیلن:
چگالی کم (0.9 – 0.91 g/cm3)، شفافیت بالا، مقاومت تخریبی در برابر استرس های محیطی، مقاومت کششی بالا، صلبیت بالا، مقاومت دمایی بالا (دمای ذوب شوندگی 160-170 0C)) )، مقاومت در برابر اسیدها و بازها و حلال ها، استحکام مکانیکی خوب، خواص خوب قالب گیری، بی بو و غیر سمی و غیر قابل حل در آب، تمایل به اکسیده شدن در هوای آزاد و حساسیت و تخریب نسبت به تابش پرتوهای ماورائ بنفش .
پلی پروپیلن بر طبق موارد مصرف در شش گروه دسته بندی می شود:
- تزریقی: عمده مصرف پلی پروپیلن در این دسته بوده که شامل تولید لوازم الکتریکی و الکترونیکی، لوازم خانگی، صنایع بسته بندی، صنعت خودرو، درپوش و کلاهک، وسایل پزشکی قابل استریل،چمدان، اسباب بازی و… است.
- الیاف: این گروه در رتبه دوم مصرف پلی پروپیلن قرار دارد. PP برای صنعت نساجی بصورت الیاف و نخ یکسره در ظرافت های گوناگون به بازار عرضه میشود. که موارد مصرف آن شامل طناب، منسوجات بی بافت، پارچه های پرده ای، پارچه های بهداشتی، پارچه های داخل خودرو، نوارهای باندپیچی و… است.
- بادی: که از آن در تولید مخازن، قوطی و بطری استفاده می شود.
- فیلم و شیت: شامل فیلم های گرافیک و چاپ و شیت های بسته بندی میباشد.
- پایپ: در تولید لوله های آب و فاضلاب و لوله های انتقال آب گرم کاربرد دارد.
- روکش و محافظ : روکش سیم و کابل.